sisters, brothers

Brat Bliźniak odleciał za kanał. Nie obyło się bez zgubienia boarding pass, która wspólnymi siłami w końcu była, a przecież wolałabym tak daleko go nie wypuszczać znowu. Na stole w wagonie leży jeszcze sprezentowane DVD "Silver Linings Playbook". Ciekawe, że ostatnio wiele o tym filmie myślałam i że co by nie mówić, świat dzieli się na tych, co byli w okolicach tamtej strony i tych, co nigdy tam nie będą.

Gdybym mieszkała w Luton, moglibyśmy co rano biegać z Bratem w workach na śmieci jak główny bohater. I działanie terapeutyczne na smutki miałyby nie kilometry, lecz właśnie to przebranie w poprzek trendom. Zupełnie nie pamiętam, po co miał być worek, ale zapadło mi mocno w pamięć przekonanie Pata Solatano, że jeszcze kilkaset metrów i rozwiąże wszystkie swoje problemy. Wszystko jest bowiem niemal pod kontrolą. Również wtedy, gdy demoluje gabinet psychiatry z powodu nawrotu przykrych wspomnień w poczekalni. Ale przecież to komedia.

Brat zostawia mi także puzzle 1000 kawałków, do których dokładam sobie życzenia albo towarzystwa do ich układania, albo szczęśliwej emerytury z dobrym wzrokiem i sprawnymi palcami. Oraz klimaty ze zdjęcia poniżej. Jednak oglądać je samemu to nie to samo, co razem.

Ciekawe, kto z Czytelników wie, co znaczy "silver linings"? I skąd ta przechwycona klatka?