prezent perfekt

Dostaję od Boskiego w prezencie polar. Mówię mu, że nie mogę go przyjąć, bo mimo iż przecenili go o połowę z okazji szczęśliwego nowego roku, to ręka Chińczyka uszyła go za jedną dwudziestą tej ceny. Boski jednak chyba wierzy, że ubrana w odzież sportową, zacznę w końcu wyczynowo. Czego mu bardzo życzę, biorąc pod uwagę mój stan zdrowia ogólny. Więc prezent przyjmuję, mimo że nie odrywam ceny, zostawiając furtkę do zwrotu.

Dziś z Bratem Bliźniakiem z okazji jego urlopu w kraju jedziemy szybko przed kinem zwiedzać lidl, udając, że to polski sklep. O czym świadczy przeceniana z okazji wesołych, ale już byłych, Świąt układanka z Bramą Brandemburską. Zapewne pomyślana pod choinkę dla polskich dzieci.

Szukamy nakryć głowy dla mnie i Dosi, ale wszystko przebrane i zostały tylko pomarańczowo-zielone loki. Obawiam się, że kryształowe żyrandole planowanego balu mogą tego nie zdzierżyć. Więc nie.

Za to do domu wracam, poza zakupem, z upominkiem dla Boskiego. Podekscytowany pyta, co to. I mówię, że bardzo pragnęłam w związku z polarem też mu coś ofiarować. Po czym wyciągam stolik z nóżkami do jedzenia śniadania w łóżku. Żebyś miał mi na czym podawać, wyjaśniam.

Trochę się martwię, że nie do końca zrozumiałam, co to znaczy "dar" i może pojechałam po bandzie.