zabiera bogatym i odbiera biednym

ZUS okazuje się pełen płaszczy i czapek. Zimowa odzież powoduje, że trzeba stać, bo na siedzeniach dla oczekujących mieści się znacznie mniej osób niż w lecie. O tym rozmyślam stojąc. A jak tak stoję z tekturową teczką w ręce, na teczce Pinokio, to mam panoramę Zakładu od lewej do prawej. Mija kwadrans i nic się nie zmienia w układzie numerków. Wszyscy milczą, długie dialogi trwają tylko przy kilku okienkach.

I myślę, co za marnotrawstwo. Przecież to dopiero jest pierwszorzędny zawód. Pani z okienka w instytucji, gdzie większość osób przychodzi dopełnić przykrego obowiązku oddania zarobku na wątpliwy cel. Gdybym była panienką z tego okienka, trwałby tutaj nieprzerwany kabaret. Jak się cieszę, że Pana widzę. Co było na śniadanie? Tak, te składki chcą nas wykończyć, ale się nie damy. Rezerwacja numerków do mojego okienka zaczynałaby się dzień wcześniej. Każdy odchodziłby roześmiany.

To sobie wyobrażam, ciągle jeszcze stojąc. To drugie podejście w tym miesiącu, i już wiem, że i tym razem nie będę czekać. Bo czeka Skakanka.

Pinokio na teczce mówi mi: będzie z tego czekania kiedyś emerytura i nos mu rośnie tak długi, że bardzo szybko wychodzę.